Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

Το ποδήλατο

      Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο,
κρατάω στο χέρι το κλειδί.
Πιάνω το τιμόνι, ο σφυγμός μου δυναμώνει, 
το έργο κάπου το 'χω ξαναδεί.

Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά,
είχα τ'ονειρό μου, το ποδήλατό μου
κι όλα έμοιαζαν σωστά.
Έγινα δεκάξι, κι όλα ήταν εντάξει,
είχα μια ζωή μπροστά.

Το ποδήλατό μου, ήταν πάντοτε δικό μου 
και με πήγαινε πολύ μακρυά.
Μέσα στη Σαχάρα, σαν την πιο βαθιά λαχτάρα
μ' οδηγούσε πέρα απ' τη χαρά.

Και τώρα στον αγώνα, ξανά απ' την αρχή.
Φόρτσα στο πεντάλι, να 'ρθουνε κι οι άλλοι
πάμε για ορθοπεταλιές.
Τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
                      ξέρουν από ανηφοριές.                                                                                             Στίχοι: Άρης Δαβαράκης Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος                            Ερμηνευτής: Κώστας Μακεδόνας
Πηγή:youtube

Mετρό


Στο σταθμό του μετρό 
τα μουσεία μετρώ. 
Στης Αθήνας τα σπλάχνα,
 στης βιτρίνας την άχνα,
δυο καρδιές ζωγραφίζω 
και για σένα σφυρίζω.

Έλα, αγάπη μου, έλα, 
στης αγάπης το ρίσκο
σαν χρυσό πορτοκάλι
μες στον κόσμο σε βρίσκω.
Έλα, αγάπη μου, έλα,
στης Αθήνας τη ζάλη
μες στον κόσμο σε βρίσκω
σαν χρυσό πορτοκάλι.

Στο σταθμό στη σειρά
βγάζω αγγέλου φτερά.
Τι παιδί είναι και τούτο
να σου παίζει λαούτο
στο σταθμό του μεγάρου
στη σιωπή του μαρμάρου.

Ραντεβού στο μετρό
τα λεπτά θα μετρώ
κι αν αργήσεις λιγάκι,
θα το πιω το φαρμάκι
στο γυαλί, στο κρυστάλλι
όπως το 'πιανε κι άλλοι.
 Μουσική- Στίχοι- Ερμηνεία: Μαρίζα Κωχ 
cd: Τα χρωματιστά τραγούδια
Ζωγραφιές των παιδιών της Δ΄τάξης 
του Δημοτικού Σχολείου Σταμάτας, σχολικό έτος: 2011-2012.
Πηγή: youtube 

Η ξανθούλα


Μ' αρέσει η θάλασσα, 
γιατί μου μοιάζει!
"Μ' αρέσει", σ' άκουσα, 
να λες κρυφά!

Πότε αγριεύεται, βογγεί, στενάζει
και πότε ολόχαρη, παίζει, γελά!
Δεν είναι ολόξανθη σαν τα μαλλιά μου.
Δεν είναι ο κόρφος μου σαν τον αφρό.
Μέσα στα μάτια μου τα γαλανά μου
δεν έχω κύματα, τάφο, ουρανό!

Μ' αρέσει η θάλασσα,
γιατί μου μοιάζει!
Κι ας έχει μέσα της 
κόσμο, θεριά!

Μη στην καρδούλα μου, μήδε φωλιάζει,
αγάπη αχόρταγη, σκληρή φωτιά.
Κι εγώ εχαιρόμουνα που χολιασμένη
φαρμάκι μο' σταζες μες στην ψυχή.
Τη ζήλια σου έβλεπα εξαγριωμένη,
στα χείλη σου έβραζε κάθε πνοή.

Τότ' εκρεμάστηκα στην τραχηλιά σου,
τη φλόγα σο' σβησα με δυο φιλιά.
Την όψη εβύθισα μες στα μαλλιά σου,
στον κόρφο σου έστησα κρυφή φωλιά.

Κύμα μου ανήμερο, ψυχή μου, φτάνει!
Μη μ' αγριεύεσαι, πλάγιασ' εδώ!
Θα 'μαι για σένανε γλυκό λιμάνι,
τι αξίζει η θάλασσα, χωρίς γυαλό!
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης / Ποίηση: Αριστοτέλης Βαλαωρίτης
Ερμηνεία: Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου
Πηγή: youtube

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015

Τεμπέλης δράκος:
Για τα πα τα


Για τα πα τα
Για τα πα τα
Για τα πα τα τα πατα
Για τα πα τα τα πατα
Για τα πατα

Για τα πα τα τα πατα
Για τα πα τα τα πατα
Για τα πα τα τα πατα
Για τα πα τα τα πα
Τα πα τα

Μια πατάτα χοντρούλα,
άσπρη και νοστιμούλα,
στου μανάβη τον πάγκο
αγκαλιά μ' ένα μάνγκο.

Κάποια μέρα κινάει
στο παζάρι να πάει
υλικά για να ψάξει
νυφικό για να ράψει.

Για τα πα τα τα πατα
Για τα πα τα τα πατα
Για τα πα τα τα πατα
Για τα πα τα τα πατα

Για τα πα τα τα πατα
Για τα πα τα τα πατα
Για τα πα τα τα πατα
Για τα πα τα τα πα
Τα πα τα

Μια πατάτα χοντρούλα,
άσπρη και νοστιμούλα,
κάποια μέρα κινάει
στο παζάρι να πάει.

Παίρνει άσπρη κορδέλα,
μεταξένια δαντέλια,
ασημένια γοβάκια
και ροζέ κουφετάκια.

Μια πατάτα χοντρούλα,
άσπρη και νοστιμούλα,
υλικά πάει να ψάξει,
νυφικό για να ράψει.

Κι είναι τόση η χαρά της
που δε βλέπει μπροστά της,
την κατεύθυνση χάνει
και γλιστράει στο τηγάνι!!!
Στίχοι/Μουσική: Γιώργος Χατζηπιερής
Ερμηνεία: Ελένη Τσαλιγοπούλου
cd: Τεμπέλης δράκος
Πηγή: youtube